Deze foto sierde de winkels van de BATA in Eindhoven en je zag ze ook op stations in Nederland. Kort na de laatste oorlog. Echt levensgroot. Toen werder de kousen nog gerepareerd.

Datum: 18-10-2008

Naam: Marijke de Groot-Thijssen  

Ja, hier al machinaal. Bij ons in Tongelre ging dat bij de fa. Rovers in de Jan Tooropstraat nog met de hand zoals ik al ergens omschreef bij een foto. Onder het licht van een scherpe lamp ergens achter in de winkel werd voor 5 cent per ladder de kous gerepareerd door een van de dochters van de familie Rovers.

Datum: 19-10-2008

Naam: Ben Brekelmans  

Ofschoon ik geen verstand heb van deze sport, lijkt me dit toch echt een naaimachine, Marijke. Mijn ome Cees de Turck had destijds twee winkels voor o.a. kousenstoppage, want zo heette dat. Gevestigd aan zowel de St. Theresiastraat als het Hemelrijken werden daar o.a. door mijn moeder nylons gestopt op een klein metalen groen voetje dat taps in een buis opliep. Boven het gat van die buis werd de reparatieplek strakgetrokken en dan was er een soort elektrische naald, à la een tatoeagenaald die heel snel op en neer ging, waarmee "onzichtbaar" werd gerepareerd. Heel anders dus en ook heel wat kleiner dan het apparaat hierboven. Ik kan me ook niet voorstellen dat die Bata kousen repareerde.

Datum: 19-10-2008

Naam: Marijke de Groot-Thijssen  

Ik ontken niet dat dit een naaimachine is. Dat zie ik ook wel. Ik beschrijf alleen het verschil in repareren als het hier om repareren gaat tenminste, zoals mijn voorganger ook betwijfelt. Misschien worden hier wel boorden aangenaaid aan nieuwe kousen. Die waren doorgaans iets dikker omdat daar de jarretel aan vast gemaakt moest worden, al dan niet met een cent of ouwe katoenen knoop omdat het rubberen bobbelje weer eens afgebroken was.

Datum: 19-10-2008

Naam: Lieke Slegers  

Marijke, wij hadden thuis ook zo'n apparaatje. Ik heb 't één keer geprobeerd, maar daarna nooit meer, wat een monnikenwerk. Over kousen gesproken; wij deden ook regelmatig kousen verven. Vonden we ze te licht, dan werden ze gewoon in een verfbadje gestopt. Nu zou je meteen nieuwe kopen.

Datum: 19-10-2008

Naam: Wil van Hout  

Even de juiste gang van zaken van 60 jaar geleden. Deze naaimachine van het merk ELNA is nog steeds te koop. Waarschijnlijk in een verbeterde uitgave. Deze machine was speciaal ingericht voor kousen te stoppen. Het ophalen werd met een andere machine of met de hand gedaan. Met de dame die op deze foto staat ben ik n.l. al 57 jaar getrouwd en heb even nagevraagd omtrent de machine.

Datum: 19-10-2008

Naam: Wil van Hout  

En Ben, uit de eerst hand kan ik je vertellen dat in elk filiaal van Bata een kousenstopster en een ladderophaalster aanwezig was..Uitgezonderd de hele kleine filialen die hun stop-ophaalwerk naar grotere zaken brachten.

Datum: 19-10-2008

Naam: Marijke de Groot-Thijssen  

Dus die mooie dame zit hier echt kousen te repareren, kousen met naad zie ik. Kousen met naad zijn nog steeds het toppunt van vrouwelijkheid. Liefst dan ook nog in hoge hakken.

Datum: 19-10-2008

Naam: Ben Brekelmans  

Bedankt voor je informatie, Wil. Ik zei toch al dat ik geen verstand heb van deze sport. Het apparaat waaover ik het heb, was inderdaad bedoeld om ladders op te halen. Ik bedenk trouwens ineens dat het eigenlijk wonderlijk is dat de panty niet al meteen is uitgevonden. Als ik al dat geklooi hoor van Marijke met rubberen bobbeltjes, centen en ouwe katoenen knopen, man man.

Datum: 19-10-2008

Naam: Toon Geevers  

Ook een adres voor ladders ophalen was Greta Mes. Zij zat in het pand van Sijmons haring zo ongeveer naast schoenenzaak Dijkmans op de Hoogstraat. Zij woonde in de Obrechtlaan.

Datum: 13-02-2010

Naam: Henk Holwerda  

Heb deze machine op de zolder staan. Met deze naaimachine werden de gaatjes van een kous gestopt, daarnaast had je een vitos machine die de ladders ophaalde. Deze machine heb ik ook, incl de ladder naald.
Heeft iemand belangstelling hiervoor dan wil ik het wel verkopen.

Datum: 04-10-2010

Naam: Toon Franse  

Deze Elna 1 uit Zwitserland was een van de eerste elektrische naaimachines van na de oorlog waarvan de snelheid nog geregeld werd met een kniehevel. De machine was uitgerust met een stopplaatje (wat op de stikplaat werd bevestigd om de transporteur uit te schakelen) en een stopvoet die, als de naald omhoog ging, van de stopplaat los kwam, waarna men de stof (of de kous) zelf heen en weer moest bewegen. Dit was wel even oefenen. Als monteur ben ik deze mooie machines veel tegengekomen en was dit type naaimachine het beste om stopwerk mee te verrichten.

Datum: 03-09-2011

Naam: Anya Hollander  

Ik maak en repareer kleding voor mensen met een beperking of zij die behoefte hebben aan andere aanpassingen. Nu ben ik op zoek naar een machine om ladders in nylon te repareren. Op deze site zie ik dat er nog steeds bestaan. Wie heeft er voor mij nog een machine,incl naalden?