.

Datum: 03-08-2006

Naam: Marijke de Groot-Thijssen  

En omdat we dan toch niet gemengd mochten zwemmen/zonnen, zochten we aan het eind van de dag in dit mooie park een bankje, om elkaars handje vast te houden en vervolgens met kushandjes afscheid te nemen van elkaar totdat we uit elkaars oog waren, op weg naar huis......

Datum: 13-11-2015

Naam: Eric Kroese  

Ik ben opgegroeid in het Zweedse Dorp, net achter de IJzeren Man. We hoefden alleen het park over te steken, 100 meter over de Javalaan en je was binnen. Of aan de achterkant van de kleedhokjes aan de dameskant omhoog klimmen, dat was nog korter en goedkoper. Zwemles aan kinderen werd niet gegeven bij watertemperatuur onder de 16 graden. Rond half mei was het zover, 's ochtends om 7 uur zwemles. Met die 16 graden werd door sommige badmeesters de hand gelicht, ze waren immers niet voor niets zo vroeg opgestaan.
Wat op de foto's van het park opvalt is de kort geschoren gazons, geknipte kanten, geharkte grindpaden. Waar vind je dat nog. Ik kan niet anders herinneren dan dat er altijd wel een 5-tal plantsoenwerkers bezig waren. Als het lang droog was werd er ook met lange slangen gesproeid, met water dat uit de vijverzijde, of slachthuiszijde van de IJzeren Man werd gepompt. Op de gazons mocht ook niet gevoetbald of zelfs maar gezeten worden. Die en andere wetten werden gehandhaafd door de rondfietsende wijkagent die door zijn vorsende blik de bijnaam "de spreeuw" had. Voetballen werden door hem geconfiskeerd en tegen de avond weer thuis afgeleverd "zo jongeman, is je vader thuis..."