Deze voormalige dierenverblijven vormen nu een troosteloos beeld.

Datum: 27-08-2009

Naam: Wim Habraken  

Vroeger gingen we in de zomervakantie heel vaak naar Animali. Voornamelijk voor de speeltuin. Een paar boterhammen, een fles aanmaaklimonade (ranja) en een paar centen voor een ijsje en je was de hele dag zoet. Tussendoor de schildpaddenrace. Menig keer een schildpad gewonnen en die ging dan weer mee naar huis. Steevast verdwenen die in de winter en zagen we ze nooit meer terug. Een keer is het gebeurd dat een schildpad door een van de jongens verloren is gegaan (of heeft hij hem gewoon ergens neergezet???). Die schildpad moet zo"n beetje op het terrein zijn vrijheid tegemoet zijn gegaan, tegen de Floralaan aan. Leuke herinneringen aan Animali. Ook een negatieve herinnering: Toen ik vijf was ben ik eens verloren gelopen van huis uit. Jongens in de buurt (ik noem de namen niet) moesten van hun moeder mij thuisbrengen. In plaats daarvan reden ze me in een bolderkar naar Animali en hebben me daar in de sloot gekieperd! Daar ben ik toen bijna verdronken. De man die met gehuurde wasmachines op zijn brommer reed in die tijd, heeft mij eruit gehaald - net op tijd-, herkende me als een van Habraken en heeft me toen naar huis in de Goudenregenstraat gebracht.